کد مطلب:107034 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:144

حکمت 338











[صفحه 697]

(آبروی تو روان نیست، درخواست ار دیگران آن را فرو می چكاند، پس بنگر تا نزد چه كسی آن را فرو می چكانی). امام (ع)، آبرو را استعاره برای حیا و نورانیت آن در سیمای انسانی آورده است كه با پرسش سائل از سیمایش رخت برمی بندد، و با عبارت جمود و چكیدن ترشیح به كار برده است. و احتمال دارد كه كنایه از عرقی باشد كه موقع خجالت سائل به خاطر سوال و شرمی كه پیدا می كند، بر چهره اش نقش می بندد. و هدف امام (ع) از این سخن پرسش بجا از صاحبان مروت و خانواده های اصیل است. بعضی وجهك ماء جامد روایت كرده اند در این صورت استعاره برای آبرو به خاطر ریختنش خواهد بود كه گویا مانند آب جامد كم كم آب می شود و می چكد.


صفحه 697.